Afgelopen jaar besloot ik met kerst vegetarisch te eten. Op zich heel goed te doen maar ik had het tot nu nog nooit gedaan. De uitdaging zit vooral in het vertalen van zoiets centraals zoals de kalkoen in iets vegetarisch. Het moet uiteindelijk toch wel een copieus kerstdiner blijven.
Mijn keuze werd verder beïnvloed door een tv-programma over kalkoenen dat ik rond kerst voorbij zag komen. De vraag ging over de bron van onze grote kerstkalkoenen van meerdere kilo’s. Wat bleek, die grote kalkoenen zijn niet natuurlijk maar doorgefokt zodat ze zo groot worden om aan onze wensen te voldoen. Bijvangst een voortbestaansprobleem. Ze worden te groot om zich voort te kunnen planten. Dit probleempje wordt opgelost door de hanen een soort tantramassage aan te bieden ter verkrijging van voortplantingsmateriaal. Mijn keuze werd versterkt; dit jaar zeker geen kalkoen. Zelfs bij de mededeling van de fokker dat de hanen naar de ‘masseur’ rennen bij herkenning bleef ik onvermurwbaar. Ik geef toe, het beeld is nogal hilarisch.
En toen werd mijn keuze op nogal drastische wijze bevestigd. Een paar dagen voor de kerst werd ik goed ziek en lag tot nieuwjaar plat. Kerst bleef bij een vegetarisch soepje dat ik amper weg kon werken. Het leverde wel een levenservaring op. Alleen zijn met kerst zonder ervoor te kiezen is echt niet leuk. Alleen zijn zonder ervoor te kiezen zal nog erger zijn. Laten we ook dit jaar oog blijven hebben voor elkaar.
Er zijn trouwens ook fokkers die gewone kalkoenen hebben. Daar ga ik dit jaar voor.