Het gaat om het vissen, niet om de vangst
Het is dinsdag 17 september. Drie uur in de nacht. Iedereen ligt in Nijmegen op één oor. Bijna iedereen. Paul Breems is nog wakker. Hij heeft die avond gebowld met collega’s. Als die naar huis toe gaan, besluit Paul zijn visspullen op te halen en naar de Waal rijden. Dat doet ie wel vaker. ’s Nachts vissen. Paul heeft maar weinig slaap nodig om overdag goed te kunnen functioneren. ADHD heeft ook zijn voordelen. Hij gaat met een bellyboot het water op. Dat is een klein bootje, populair bij sportvissers, en Paul heeft het vaartuigje naar zijn eigen behoeften ingericht. Dan, om drie uur, hij heeft er dan al twee uur dobberen opzitten, ziet Paul op zijn dieptemeter dat er iets groots aankomt. Nu moet de vis nog in het aas happen. Dat doet ie bij de tweede poging. Paul voelt meteen dat ie een grote meerval aan de haak heeft. De vis trekt hem met alle kracht tegen de stroom in. Dan volgt een heel gevecht met de meerval om de haak ‘netjes’ los te maken. Dat lukt uiteindelijk. Wanneer hij de vis op het droge trekt, pakt hij meteen zijn meetlint. Die heeft hij altijd bij de hand. Zijn hart maakt een sprongetje en tranen schieten in zijn ogen wanneer het Paul duidelijk wordt, wat hij gevangen heeft. Een nieuw Nederlands record: een meerval van 2 meter en 46 centimeter. Hij heeft nog 10 minuten op zijn mobiel en daarmee belt ie zijn vismaatje Freek Janssen. Die begrijpt dat ie meteen moet komen. De lengte wordt nog eens heel nauwkeurig opgemeten. Er worden video’s en foto’s gemaakt en de recordmeerval zwemt daarna zijn vrijheid weer tegemoet.
Gasontploffing
Paul heeft het sterrenbeeld Vissen. Geboren in 1980 in de Waterstraat. Daar is hij opgegroeid met zijn oudere broer Berry. Ze woonden in één van de vijftien huizen die zwaar beschadigd raakten bij een gasontploffing in 1998. Een bewoonster zou daarbij om het leven komen. De familie Breems had geluk en alleen maar glas- en snijwonden.
Italië
‘Ik denk dat ik 8 jaar was toen ik voor het eerst met opa ging vissen. Hij had me een hengel gegeven en dan gingen we meestal naar de Waalhaven. Daar viste het halve Waterkwartier. Terwijl mijn broer ging voetballen, ging ik vissen. Ik was meteen verkocht. Vissen maakte me rustig. Het is therapie. Al gauw ging ik ook de grens over om te gaan vissen. Toen ik me op karpers ging concentreren, kwam ik vaak in Frankrijk. De laatste jaren veel in Italië en Tsjechië. Daar vind je de grootste meervallen van Europa. Met name in Italië, in de rivier de Po. Daar wil ik op jacht naar de grootste van de wereld. Dat record staat op 2 meter 85, maar niet lang meer als het aan mij ligt.’
Paul is het typerende voorbeeld van de ruwe bolster en de blanke pit. In het verleden passeerden er wel eens dingen waarbij Paul over de schreef ging. Zijn huwelijk met Petra in 2004 en de geboorte van een dochter brachten hem rust en regelmaat. ‘Toen ben ik ook pas diploma’s gaan halen’, vertelt Paul. ‘Ik wilde kost wat kost een eigen bouwbedrijf beginnen. Dat is me gelukt en het loopt lekker. Nu ben ik mijn eigen baas en kan ik zelf mijn tijd indelen. Vissen is alles. Ik wil minstens vijf keer per jaar het land uit en zelf bepalen wanneer. Dat kan ik nu ik mijn eigen bedrijf www.bouwbedrijfpaulbreems.nl heb.’ Paul bouwde samen met collega’s interieurs voor bars en cafés, zoals de Vasim en Brouwerij Florijn aan het Faberplein.
‘Vissen op de Waal doe ik bij voorkeur ’s nachts’, gaat Paul verder. ‘Dan moet je wel goed uitkijken, want de Waal is een heel gevaarlijke rivier met onvoorspelbare stromingen. Er verdrinken elk jaar mensen in de Waal die zich laten verrassen. Eigenlijk mag het niet, ’s nachts vissen. Rijkswaterstaat patrouilleert regelmatig en het is een sport op zich uit hun handen te blijven. De grote vissen zijn liever in de nacht actief, weet ik. Het liefst heb ik dat het dan ook nog pijpenstelen regent. De meerval heb ik uitentreuren bestudeerd. Ik weet alles van die vis. Als het ware kruip ik in zijn hoofd en huid. Het is een slimme vis. Ze bewegen graag in ondiep water en bevinden zich vaak onder hoogspanningsmasten. De sensoren van de meerval pikken dat op. En dan ben ik met mijn bootje ook in de buurt. Vrienden van mij in Italië onderzoeken nu waar ik volgend jaar in de Po het beste kan gaan vissen. Ik ben wel Champions League, hè, als het op vissen aankomt. Al is het met dat reizen erbij ook een dure hobby.’
De meerval is een beschermde diersoort, ook al is het een roofdier. ‘Ze vreten alles, tot aan ratten toe’, vertelt Paul. ‘Toen ik met de recordmeerval in de krant stond, kreeg ik ook meteen haatmail over me heen. Dat laat ik van me afglijden. Het gaat om het vissen, niet om de vangst, want die gaat bij mij meteen weer terug het water in.’
Waalbrug
Vissen is een drive bij Paul, maar hij wil méér. Hij wil iets nalaten. Hij wil die legacy. Dat mensen elkaar aanstoten en zeggen: ‘Dat heeft Paul Breems gemaakt, hij was de eerste die dat deed.’ Twee jaar geleden schoot het hem te binnen. ‘De Waalbrug! Ik wil de Waalbrug nabouwen. Op een schaal van 1:200. Een 3D-Waalbrug. Geen foto of schilderij wat andere mensen in de huiskamer hebben hangen, maar een echte brug.’ Om op deze manier zijn liefde voor de stad tot uitdrukking te brengen. Zijn ADHD maakt dat wanneer hij iets in zijn hoofd krijgt, dat liefst meteen ook moet gebeuren.
‘Het lijkt misschien eenvoudig, maar dat is het niet hè’, vertelt Paul. ‘Met foto’s alleen kom je er niet. Ik had een bouwtekening nodig om een mal te maken. En of het zo moest gebeuren, bij het uitlaten van de honden kom ik een medewerker van een ingenieursbureau tegen. Daar vonden ze mijn idee meteen geweldig en ze konden me de bouwtekeningen uit 1931 laten zien. Ik was al druk bezig om uit te zoeken qua constructie welke radius in de meetkunde de Waalbrug is. Het kostte dus wel enige tijd om al die tekeningen te doorgronden en hoe ik die boog moest maken. Daarna begon het monnikenwerk. Er bestaan geen balkjes van drie millimeter. Ik heb hiervoor systeem plafondhangers gebruikt. Die moest ik zelf 21 keer in elkaar prutsen en lassen. Was een prima therapie, hoor’, lacht Paul. ‘Het kostte me zeker vijf dagen om die dingen te fabriceren. En nu hangt ie aan de muur.’
De Strijder
Paul schuwt de aandacht die hij weet te genereren met zijn meerval en Waalbrug niet. Hij kwam voorbij in Hart van Nederland op SBS6, haalde het RTL-nieuws, Omroep Gelderland, RN7, de voorpagina van de Gelderlander en als klap op de vuurpijl nu De Wester. Hij kwam dit jaar ook voorbij in het programma Nachtdieren van Raven van Dorst en pronkte op de Mannenkalender van 2022 bij de maand april. ‘Ik vind het stiekem wel leuk om een beetje bekend te worden, ja. Een bekende Nijmegenaar. Mijn volgende plan is om een boek te schrijven. Een biografie. Het gaat De Strijder heten, want dat ben ik, die eretitel komt me toe. Ik ga altijd door. Mijn motto is: waar iedereen stopt, ga ik beginnen!’
Tekst: Michiel van de Loo
Foto’s: Archief Paul Breems/Dave van Brenk