4 oktober: Nacht van de ommetjes 2025 door het Waterkwartier
De voorbereidingen waren afgerond, alle afspraken gemaakt, er stonden mooie optredens in de buitenlucht gepland. De ruim 70 mensen die zich ingeschreven hadden voor de wandeling waren geïnformeerd, de weersvooruitzichten waren een week van tevoren gunstig. Maar in de loop van de week werden de regenkansen steeds hoger ingeschat en moesten we met steeds meer wind rekening houden. En op 4 oktober waren er stormwaarschuwingen en harde regenbuien. Dat leidde tot koortsachtig overleg met de optredende artiesten: kon het allemaal doorgaan, waren er schuilmogelijkheden. Het programma werd wat aangepast. En de wandelaars kregen nog een laatste bericht: we lopen in ieder geval.
Vanaf half acht druppelden de wandelaars, de een wat natter dan de ander, binnen in BUUR West, de ontmoetingsplek in het Waterkwartier, gelokt door het brandende vuur in de voortuin. Voorzien van koffie en thee konden ze zich voorbereiden op de wandeling. Het brandalarm ging af, het sein dat het ommetje kon beginnen. Vanwege de verwachte regen bleven toch veel wandelaars thuis, er kwamen ongeveer 40 mensen opdagen.
Hans heette de bezoekers welkom, meldde dat het water de overhand leek te krijgen op het vuur en dat het programma daarom iets was aangepast. Waar het eerste optreden eerst zou plaatsvinden op de Fenikshof, zong Carmen Kooijmans nu haar liederen binnen bij BUUR, waarbij natuurlijk Set Fire to the Rain van Adele zeer toepasselijk was. Verwarmd door haar optreden vertrok het gezelschap naar buiten. De regen bleek opgehouden, de maan schemerde door de wolken, best aangenaam wandelweer. De route liep langs de Sperwerstraat, Vogelpark en Kwikstaarthof, voor velen onbekend terrein. Onder de luifel van Vissers Meubelen stonden de muzikanten van Kladderadatsch klaar, die met hun vrolijke wereldmuziek niet alleen onze wandelgroep, maar ook voorbijgangers wist te boeien.
Het Waterkwartier heeft een rijke historie aan spectaculaire branden. We stonden even stil bij de punaises van de brandgrens van het bombardement uit 1942, dat ook aan de westkant van het station, in de Krayenhofflaan, brand heeft veroorzaakt en slachtoffers heeft gemaakt. In 1957 ging het houtbewerkingsbedrijf, dat achter het huidige Vissers Meubelen langs het spoor lag, in vlammen op, een brand die het NOS-journaal gehaald heeft. Ton Zwartjes, die de brand als 8-jarige jongen meemaakte, vertelde ons het verhaal van een balorige tiener die de brand zou hebben kunnen aansteken. Het verhaal werd geïllustreerd met foto’s in de etalage van Vissers Meubelen en met een historisch filmpje van de brand.
De brand van Vissers Meubelen in de Kerk in 1977, waarbij de voormalige Heilig Hartkerk aan de Krayenhofflaan in vlammen opging, was bij veel deelnemers bekend. Maarten Waller, die zich de brand nog goed kon herinneren, vertelde ons erover. Een gerucht in de wijk was dat de brand zowel de wijk als Vissers goed uitkwam: ‘In de brand, uit de brand!’
En op naar de volgende brandhaard: waar nu o.a. de Reigersplaats is, is in 1976 de leegstaande papierfabriek Gelderland volledig uitgebrand. Truus Oelers kon ons over de geschiedenis van die plek vertellen. Daarna liepen we, nog steeds niet natgeregend, door naar het Krayenhoffpark. Daar stonden de dames van Fire and Glow al klaar voor een vurig optreden: dans, acrobatiek en jongleren met fakkels, wat in de duisternis van het park goed tot zijn recht kwam. Ook voor hen spannend hoe het in de nattigheid en met de harde wind zou uitpakken, maar het publiek was onder de indruk.
Tenslotte wandelden we naar Eva’s Theatertuin, een voor bijna iedereen onbekende plek aan de Biezenstraat. Wil van der Ham van de Theatertuin wachtte ons op en vertelde in het theater wat over de geschiedenis van de wijk en het werk van Eva’s Theatertuin. En de Vuurvogel, waar mensen voor volwassen mensen met een fysieke of psychische kwetsbaarheid hun persoonlijke thema’s omzetten in theatervoorstellingen. Verder werden we door André Scheen, de voormalige eigenaar van het pand, bijgepraat over de geschiedenis van het pand, waar eerst zijn drukkerij Blom Zeefdruk was gevestigd. Het ommetje werd afgerond met een door Wil gezongen lied over de vuurvogel, die sterft in het vuur maar daardoor ook weer tot leven komt.
Een aantal wandelaars bleef daarna nog na om te genieten van een drankje en een hapje. En we keken wie het beste had opgelet tijdens de wandeling: vijftien vragen over de optredens en de route lieten de ene na de andere deelnemer afvallen, waarna Bart Rovers, die voor het eerst aan een ommetje meedeed, als laatste overbleef en de hoofdprijs won: het boek over 10 jaar ommetjes.
Daarna konden ook de laatste wandelaars onder een stralende volle maan huiswaarts keren. We bedanken iedereen die dit mooie ommetje mee mogelijk heeft gemaakt: Carmen Kooijman, Kladderadatsch, Ton Zwartjes, BUUR West, Eva’s Theatertuin, Vissers Meubelen en Strong&Fit Outdoor Gym.
