Vijfentwintig jaar Bonelazy


Nijmegen is een stad met een rijke muziektraditie. Geregeld zijn er muzikale talenten te bewonderen op diverse podia. Er zijn jamsessies, huiskamerconcerten en festivals. Muziek klinkt overal in cafés, tijdens de vierdaagse of vanuit het concertgebouw. Joop van Brakel vertelt over zijn diepe wortels in de regionale muziekscene. Bonelazy, Het Verhaal aan de Waal, de Vierdaagsefeesten, vijfentwintig jaar muziekgeschiedenis. Hij en de overige bandleden hebben regelmatig het dak eraf gespeeld. Tijd voor een feestje in mei, want dan wordt het jubileum gevierd.

 

Joop: ‘We zijn in 1993 als bluesband gestart. Ik werkte toen bij Digital computers. Daar ontstond spontaan Bonelazy. Er waren een aantal gitaristen op de afdeling en ik had ervaring met het spelen van drums. We speelden blues voor de gein op afdelingsfeestjes. De naam Bonelazy is verzonnen door de gitarist. Gewoon, omdat het leuk klinkt. Het betekent lui tot op het bot.’ Joop kijkt stralend tijdens het vertellen. Zijn vrouw zit naast hem en is ook enthousiast. Ik zit in zijn huiskamer, hier en daar zie ik Afrikaanse beeldjes en schilderijen. Het ziet er gemoedelijk uit. Joop is de enige die sinds de oprichting nog bij de band zit. ‘Ik heb de band mee opgericht en in de loop van de afgelopen vijfentwintig jaar hebben zo’n tien man in de band gespeeld,’ vertelt Joop verder. ‘De samenstelling is nu naast mij basgitarist Boeke Nettekoven, gitarist Gerard Grootenhuis en zangeres Trudy Dam. In de beginjaren speelden we blues maar toen het publiek ouder werd zijn we jaren zeventig en tachtig muziek gaan maken. Die ommezwaai was goed. We kregen meer publiek.’

Vierdaagse
Sinds twaalf jaar speelt de band Bonelazy op het Kerkplein in Breedeweg. Daar is de band ontdekt door de Stichting Vierdaagsefeesten Nijmegen (SVN). Sindsdien spelen ze elk jaar tijdens de vierdaagse in Slijk Ewijk, Niftrik en Groesbeek. Joop: ’Onze zangeres had borstkanker. We regelden een optreden bij café Amigo in Groesbeek. Vlak van te voren ging het café failliet en was onze zangeres teleurgesteld, want ze had haar chemo zo afgestemd dat ze tijdens dat optreden kon gaan knallen. Ik werkte toen bij een aannemer en was in het bezit van een busje. Ik ben toen met het busje alle kroegen afgegaan, maar daar was alles al ingepland. Als laatste ben ik gaan vragen bij de Spar in Breedeweg of we van hen stroom af mochten tappen, zodat we op het Kerkplein konden spelen. We dienden een aanvraag bij de gemeente in en die werd goedgekeurd. Zo konden we alsnog optreden. We hebben tijdens de vierdaagse ook regelmatig gespeeld op diverse podia in het centrum. Het was vaak een groot feest. Ooit waaide het dak er letterlijk af. Acht jaar geleden moesten we nog twee nummers spelen op het Kerkplein toen het ineens heel hard begon te waaien. De partytent met puntdak vloog de lucht in en belandde op mijn busje en de installatie was beschadigd. Gelukkig was er niemand gewond geraakt.’

Verhaal aan de Waal
Joop laat een map zien vol met teksten, foto’s en krantenartikelen. Ze gaan over het ‘Verhaal aan de Waal’ een bluesfestival dat in 2001 en 2002 georganiseerd werd in Nijmegen. Joop: ‘In die tijd nodigden we mensen uit op de Zeester. Daar kon men een workshop tekstschrijven volgen om vervolgens een persoonlijk verhaal te maken. De schrijfsels werden door vijf verschillende bandjes omgezet tot bluesnummers. Iedere band had zes nummers onder zijn hoede. Het waren soms best heftige verhalen. De één was verslaafd, de ander misbruikt. Ikzelf heb toen een nummer geschreven over mijn vader. Er was ook een vrouw van 86 uit de Wolfskuil die haar hart verpand had aan de Waal. Ze schreef daar een tekst over. Onze band was erg onder de indruk en we hebben het vertaald in een bluesnummer. We spelen dat nummer nog steeds.’

Doornroosje
In Doornroosje brachten de vijf bandjes alle dertig nummers ten gehore. De avond werd in 2001 geopend door Guusje ter Horst (toenmalig burgemeester). Er was nog een andere bijzondere gast: ex-proefvoetballer Johan Neeskens. ‘Mijn broer, een kunstschilder, had een schilderij gemaakt en laten veilen. De opbrengst werd geschonken aan Stichting de Nees. Die stichting zette zich in voor kinderen met een beperking of chronische ziekte. Ik had natuurlijk wel als voorwaarde gesteld, wanneer het schilderij gemaakt zou worden, dat Johan aanwezig zou zijn bij het festival. Super gaaf dat hij er was. Ik keek vroeger tegen hem op,’ zegt Joop lachend.

Afrika
In de huiskamer bevinden zich talloze Afrikaanse attributen. Naast muziek maken is Afrika Joop’s passie. Elke twee jaar gaat Joop van het geld dat hij via optredens gespaard heeft daar naar toe. Joop: ‘We gaan dit jaar voor de zevende keer. Twee jaar geleden heb ik een rondreis door Madagaskar gemaakt met mijn buurvrouw, vriendin en zwager. Daar heb ik op een feestje djembé gespeeld. Ik ben als drummer gewend om met mijn voeten mee te spelen, dus deed ik dat ook terwijl ik aan het trommelen was met de pollepels. Dat werd heel bijzonder gevonden. De volgende dag omhelsde een bewoner van het dorp mij, omdat hij de avond daarvoor met mij samen muziek had gemaakt. Hij had het helemaal geweldig gevonden,’ zegt Joop enthousiast.

Feest
Ieder jaar wordt er een fanavond georganiseerd. Deze keer staat de avond in het teken van het vijfentwintig jarig jubileum van Bonelazy. Het feest zal bij Voor Anker aan de Winkelsteegseweg 215 gevierd worden. Voor 22,50 p.p. inclusief heerlijke hapjes en drankjes kun je de hele avond dansen op swingende nummers. Iedereen is welkom 26 mei om 20.45. En beloofd: het dak gaat eraf!

Voor meer informatie zie https://www.facebook.com/Bonelazy-516816028350783/. Kaartjes zijn te reserveren bij Joop. Stuur een mail onder vermelding van je naam naar: jvanbrakel@telfort.nl

Tekst: Caroline van Uden
Foto’s: Dave van Brenk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.