Paranormale activiteiten in de Wolfskuil

‘Ik woon hier prima,’ vertelt Bilal. ‘Ik wil eigenlijk ook helemaal niet weg, maar het is er niet pluis. Er gebeuren onverklaarbare dingen in huis. Ik woon hier alleen, maar ik heb vaak het gevoel dat ik helemaal niet alleen bén. Het drijft me soms tot wanhoop. Ik vraag me af of woningbouwvereniging Portaal een oplossing hiervoor heeft. Het gaat niet om mij, maar wat hier ooit in het verleden gebeurd is.’

Bilal is 38 jaar. Hij is geboren in Turkije, maar toen hij vijf jaar was, verhuisde hij met zijn vader, moeder, broers en zusjes naar Nederland. Hier groeide hij op, ging hij naar school en kwam te werken in de horeca. Bilal is groot, fors en fysiek voor de duvel niet bang. Na een op de klippen gelopen relatie, kon hij een appartement voor zichzelf krijgen aan de Nieuwe Nonnendaalseweg. Dat was zes jaar geleden in 2012.

Nieuwe Nonnendaalseweg

Granaatappels

Aanvankelijk gebeurde er niets vreemds, in ieder geval niets raars dat Bilal opviel. ‘Het eerste voorval dateert van een paar jaar geleden. Ik wilde voor mij en mijn vriendin een paar schnitzels bakken. Ze lagen klaar op de keukentafel. Ik pakte een braadpan en boter uit de koelkast, draaide me om en de schnitzels waren verdwenen. Op zo’n moment denk je echt, dat je gek wordt. Heb ik ze dan toch in de boodschappentas laten zitten? Nee hoor, nergens meer te vinden. Niet lang daarna had ik een vriend te logeren. Bij Albert Heijn had ik een paar granaatappels in een plastic zak gekocht. Ze lagen op de salontafel. Plots valt die zak met appels naar beneden, scheurt open en de appels rollen onder de bank. Ik vraag aan die vriend om samen met mij de bank even op te tillen om die appels te pakken, wat denk je? Geen appel meer te zien. In beide gevallen waren er dus getuigen van die vreemde verdwijningen. Diezelfde vriend zou weer niet veel later vanuit het niets een stomp in zijn rug krijgen, terwijl er buiten mijzelf die tegenover hem zat, niemand aanwezig was.’

Geest

Soms gebeurde er maanden niks, maar had Bilal wel het gevoel dat er iemand achter hem stond, hem bekeek of zag hij vanuit zijn ooghoek een donkere schim door de kamer gaan. Bilal was er al gauw van overtuigd dat hij een geest in huis had. Een geest die steeds brutaler werd, zich zelfs met zijn privéleven ging bemoeien. ‘Ik had een vriendin, die woonde in Amsterdam. Om de paar weken kwam zij hier of ging ik naar haar toe. Ik had na verloop van tijd een vaag vermoeden dat ze mij misschien niet altijd trouw was. Op een nacht werd ik wakker geschud en zegt een stem herhaaldelijk tegen mij: “Je vriendin is een hoer, je vriendin is een hoer.” Ik was ook al eens ’s nachts wakker geworden, omdat er iemand keihard een ruk aan mijn benen gaf.’

Kippenvel

‘Zijn aanwezigheid werd steeds merkbaarder. Zaten we een keer televisie te kijken, begon ineens het licht te knipperen. Valt zonder aanwijsbare reden mijn mobieltje van tafel en mis ik daarna een paar onderdelen. Op een regenachtige avond zie ik buiten achter het raam van de woonkamer het gezicht van een man. Eigenlijk kan dat al niet, want ik woon op de eerste verdieping. Hij heeft een normaal, onopvallend gezicht. Ik schatte hem iets ouder dan veertig jaar. Op het voorhoofd iets kalend, maar die ogen vergeet ik nooit. Die leken wel zwart. Hij keek me zeker een minuut heel doordringend aan. Ik was bijna verlamd. Toen rende ik naar het raam, opende dat en meteen verdween het beeld. Het was angstaanjagend. Toen, maar ook nu, als ik erover vertel, krijg ik kippenvel en gaan de haren op mijn armen recht overeind staan. Meteen na dat voorval werd ik ziek. Echt doodziek. Veertien dagen op bed gelegen. Ik kon niks meer. In een mum van tijd viel ik tien kilo af. Toch durfde ik er moeilijk met anderen over te praten, vooral omdat ik bang was dat ze me niet zouden willen geloven en me gek zouden verklaren.’

Joegoslaven

Bilal begon zich van alles af te vragen. Waar kwam die geest vandaan? Waarom moest hij uitgerekend hem hebben? Zou het iets met vorige bewoners te maken kunnen hebben? Bilal ging op onderzoek uit en stuitte daarbij op het volgende verhaal, dat hij via een buurvrouw die inmiddels verhuisd is, te weten kwam. Die buurvrouw kon zich herinneren dat de flat heel lang leeg had gestaan. Misschien wel tien jaar. De laatste bewoners kon ze zich ook nog herinneren. Dat waren vier Joegoslaven geweest. Twee mannen en een vrouw, alle drie van middelbare leeftijd en een jonge knul van een jaar of twintig. Ze waren vaak luidruchtig, trokken zich weinig van anderen aan en volgens de buurvrouw hielden ze zich met dingen bezig die het daglicht niet konden verdragen. Drugs dealen en naar ze later begreep zaten ze ook in de wapenhandel. Terwijl de buurvrouw van nature met iedereen in de buurt contact zocht, wilde ze met deze buren niets te maken hebben. Ze zagen er onguur uit en liepen er onverzorgd bij. De Joegoslaven meden zelf ook elk contact en zeiden geen boe of bah wanneer ze andere flatbewoners op de trap of in de hal tegen kwamen. Er kwamen vaak andere Joegoslaven over de vloer. Eéntje ervan kwam er zó vaak, liep er meerdere keren per dag in en uit, dat de buurvrouw lange tijd dacht, dat-ie er ook woonde. Dat was Bakir A., die een woonadres had aan de Wolfskuilseweg.

Plaats delict Wolfskuilsweg met links de dierenwinkel

Moorden

In 2001 werd de Wolfskuil opgeschrikt door twee moorden in evenzovele dagen. Op 29 maart wordt een Nijmeegse vrouw van 31 jaar door haar ex-man met messteken om het leven gebracht. Dit gebeurt aan de Nieuwe Nonnendaalseweg en al is dit in dezelfde straat waar Bilal nu woont, met zijn verhaal heeft dit niks te maken. Eén dag eerder echter op 28 maart ontstaat er onenigheid in de woning van de Joegoslaven waar later Bilal zou komen wonen. Er is ruzie over een uitgeleende bestelauto door een andere Joegoslaaf, D.D., 46 jaar en op dat moment woonachtig aan de Ericastraat. De alcohol heeft dan al rijkelijk gevloeid, eerst aan de Wolfskuilseweg, in de woning van Bakir A., en later aan de Nieuwe Nonnendaalseweg. Daar wordt D.D. zelfs enige tijd in een kast opgesloten en hij ontvangt er rake klappen. D.D. wordt opgedragen bij hem thuis aan de Ericastraat de autopapieren van de bestelbus op te halen. Zo niet dan wordt er in zijn woning een brandbom naar binnen gegooid. In plaats van de autopapieren haalt D.D. thuis een pistool op, dat hij daar in kluisje bewaarde, en op de Wolfskuilseweg, ter hoogte van de dierenwinkel, komt het tot een confrontatie. Bakir A. wordt door drie pistoolschoten om het leven gebracht. Het is dan één uur ’s nachts. D.D. wordt diezelfde dag nog aangehouden en zal uiteindelijk tot tien jaar gevangenisstraf veroordeeld worden.

Bakir A.

Volgens de buurvrouw zijn de Joegoslaven nog datzelfde jaar uit de flat vertrokken en had Portaal er een hele klus aan om het appartement weer bewoonbaar te maken. De woningbouwvereniging trachtte het appartement te verkopen, maar er waren blijkbaar geen gegadigden voor. Uiteindelijk stond het elf jaar leeg voordat het weer verhuurd werd aan Bilal. Door zijn horeca-verleden kent Bilal ook een aantal Joegoslaven in Nijmegen. Eén daarvan kan zich de schietpartij nog herinneren aan de Wolfskuilseweg en kende het slachtoffer. Wanneer Bilal aan hem de persoon omschrijft die enkele maanden eerder achter zijn raam verscheen, de man iets ouder dan veertig  met de zwarte doordringende ogen, voldoet die aan het signalement van Bakir A. Van hem circuleert ook nog een foto op internet. De buurvrouw herkent daarvan Bakir A. meteen en volgens Bilal is dat ook de persoon die hij voor zijn raam zag verschijnen. Voor Bilal is het dan duidelijk. Het is Bakir A. die hem als geest het leven zuur maakt.

Zonnebril

Er zullen mensen zijn die dit soort verhalen meteen naar het rijk der fabelen verwijzen. Toch kom je op internet honderden vergelijkbare ervaringen tegen. Ook in Nederland. Er zijn angstaanjagende speelfilms over gemaakt, gebaseerd op waargebeurde verhalen. Er bieden zich mediums aan op internet, die tegen betaling, dat wel, de geesten komen verdrijven. Vaak wordt de suggestie gedaan met de geest in gesprek te gaan. Gewoon zeggen dat het jouw huis is en hij daar niks meer te zoeken heeft.  Bilal: ‘Ik heb al tientallen keren gezegd dat-ie op moet rotten, het ook in nette bewoordingen heel vriendelijk verzocht, maar hij is er nog steeds. Gisteren verdween mijn zonnebril nog, ik had hem op tafel gelegd en tien seconden later was-ie weg. Vorige week zat ik met een vriendin televisie te kijken, hoorden we allebei achter ons zacht gefluit. Het geluid kwam uit mijn flat en nergens anders vandaan. Alsof hij duidelijk wilde maken, pas op hè, ik ben er ook nog. Mijn enige hoop is Portaal, misschien dat ze ooit eerder met zoiets te maken hebben gehad en een oplossing weten. Want eigenlijk wil ik helemaal niet verhuizen. Het bevalt me op zich prima hier.’

Portaal wil desgevraagd geen inhoudelijke toelichting geven op dit bijzondere verhaal. Het zou de privacy van de betreffende huurder kunnen schenden. Portaal raadt Bilal aan om zich met zijn verhaal rechtstreeks tot de woningbouwvereniging te wenden, waarna ze zullen kijken in hoeverre ze hem kunnen helpen.

Om privacy redenen is Bilal een gefingeerde naam en laten we het precieze adres in het midden. Mocht u ook vergelijkbare, onverklaarbare ervaringen in of rond uw huis hebben, dan hoort de redactie van de Wester dat graag.

Tekst: Michiel van de Loo
Foto’s: Dave van Brenk

 

4 antwoorden op “Paranormale activiteiten in de Wolfskuil”

  1. Ik had een woning in de Sperwerstraat gekocht en na verloop van tijd had ik steeds ’s nacht het gevoel dat ik niet alleen was. Mijn hond lag heel angstig naar 1 punt te staren en ik rook een hele zware sigarenlucht. Het leek wel of de hele huiskamer vol met mensen zat en er verdween ook van alles uit de woning. Heb er een pastor bij gehaald die de woning met wijwater gewijd heeft maar dat hielp niets totdat ik van iemand een tip kreeg dat ik mijn huis moest reinigen met witte Sage dat is het zelfde als Perry van Empel beschreef witte salie dus. Nadat ik mijn woning “gereinigd” tegen entiteiten, was het gedonder meteen afgelopen en is nooit meer teruggekomen. Ik heb nu het gevoel dat ik alleen in huis woon en mijn hond heeft ook nergens geen last meer van.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.