Ik had een dikke auto voor de deur kunnen hebben
Hij woont in een hoekpand aan de Oscar Carréstraat. De straat waar hij geboren is, opgroeide en nu al 61 jaar woont, al heette dit deel van de straat tot 1994 Rivierstraat. Zijn moeder overleed 35 jaar geleden. Sindsdien woonde hij tot 2016 hier alleen met zijn vader. Die is inmiddels 93 jaar en zit nu in een verzorgingstehuis. We zijn op bezoek bij Hans Meesters, maar de meeste Waterkwartierders kennen hem van zijn bijnaam: Hans Noordzee. Een bijnaam die hij kreeg omdat hij in zijn vrije tijd maar met één ding bezig was: radio- en televisiepiraten.
Grijze Duif
‘Bij alle baantjes die ik had, kwam techniek kijken,’ begint Hans. ‘Of ik nu radio’s, televisies, computers repareerde of bezig was met security netwerksystemen, ik had daar heel snel handigheid in. In de jaren zeventig begon ik bij De Grijze Duif, toen nog bij de vader van Siem Sip, aan de Pater van Hooffstraat. Daar deed ik wat hand- en spandiensten op technisch gebied. Later verhuisde De Grijze Duif naar de Lijnbaanstraat. De zender werd door de RCD, de Radio Controle Dienst, gelukkig niet vaak uit de lucht gehaald. Ze zonden geen reclame uit. Delta en Keizerstad wél, dus daar stonden ze veel vaker op de stoep. Die keren dat we uit de lucht gehaald werden, kwam er ook meteen een nieuwe zender. Bij wijze van spreken voordat de RCD de straat uit was. Al heel snel hielp ik ook andere radiopiraten; ik wist inmiddels alles van de techniek erom heen.’
Tiroler Seksfilm
‘In 1983 begon ik met een televisiezender. Dat is weer een heel andere techniek dan bij radio; daar komt wel iets meer bij kijken. Het is ook veel duurder. Een voordeel was dat je niet bang hoefde te zijn, dat je uit de lucht werd gehaald. Je stoorde niets en dan kwam ook de RCD niet in actie. De eerste zender waarmee ik de lucht inging was Happy Station. We zonden uit in het weekend. Dan was het eerst wachten totdat de zender waar we op inbraken uit de lucht ging. Met één druk op de knop konden we de uitzending overnemen. De eerste zender die we daarvoor gebruikten was ZDF, Duitsland 2. Toen die ’s nachts allerlei stereotesten gingen uitzenden, weken we uit naar Duitsland 3. Totdat die plots met nachtuitzendingen begonnen en uiteindelijk werd dat toen BRT1. Die liepen vaak uit met hun programma’s. Dan moesten we vaak wachten, maar dat namen we op de koop toe. We runden het met drie man. De speelfilms kregen we van de videotheek, van Jopie Pijman. Hij had de eerste videotheek in Nijmegen en sloot als laatste filmverhuurbedrijf de deur in 2016. We maakten in ruil reclame voor Jopie. Zoals we ook reclame maakten voor bijvoorbeeld Tapijt Zonder Spijt en Zorba de Griek. Niet dat we daar rijk van werden hoor, er heeft altijd geld bij gemoeten. We zonden populaire films uit. Actiefilms, Bud Spencer en soms een Tiroler seksfilm. Vaak op verzoek. Dan werd ik op straat staande gehouden en vroegen mensen me of ik die en die film uit wilde zenden. En dat deed je dan. We zonden niet alleen films uit, hoor. We maakten ook zelf reportages. Ik ging vaak met een camera op pad als er in de wijk wat te doen was. We waren bij het visconcours in het Kronenburgerpark en de Vierdaagse natuurlijk. We hadden ooit een reportage gemaakt van de activiteiten voor de jongeren in het Waterkwartier. Daarbij hadden we ook in de soos gefilmd. Er waren ouders die zo ontzettend schrokken, zoals hun kinderen daar dronken en rookten, die mochten daarna ’s avonds de deur niet meer uit. Begin jaren negentig zijn we ermee gestopt. Zenders gingen bijna allemaal 24 uur per dag programmeren en er werd overal kabel aangelegd. Wij waren niet de enige televisiepiraat toen. Je had een tijdje Waalstad TV en Tonnie Sip had ook nog een zender.’
Russische geheime dienst
‘Ik had in die jaren op het dak een schotel met een diameter van 3,5 meter. Daarmee stuurde ik het signaal door van zenders als Pro7, Première, Music Box, Sky Movies enzo. Die hadden de mensen niet en voor een prikkie konden ze zich bij mij daarop abonneren. Ik had binnen no time 800 abonnees. Ik zat op kanaal 39 UHF. Mensen hoefden alleen maar een rastertje aan te schaffen en op het dak te zetten. Frits van Technica is helemaal binnengelopen op die rastertjes,’ lacht Hans.
‘Met radio ben ik op een gegeven moment op de korte golf gaan uitzenden. Ik maakte daarbij dankbaar gebruik van ouwe jingles van Veronica, Radio Noordzee op Radio Caroline. Beetje slap lullen, maar ik draaide wel de muziek die ik zelf ook leuk vond. Pink Floyd, ACDC, Metallica, Alice Cooper, dat soort heavy werk. Ik kreeg reacties uit alle hoeken van de wereld. Dat is wel leuk natuurlijk, dan doe je het ook ergens voor. Mensen stuurden me zelfs dollars op om de kosten te dekken. Maar ik kreeg ook aanwijzingen dat de Russische geheime dienst meeluisterde.’
Dure hobby
Hans volgt alle ontwikkelingen op de voet. Toen internet haar intrede deed was Hans er als de kippen bij. ‘Quicknet was de eerste provider,’ vertelt Hans. ‘Vóór Chello en UPC. Eind jaren negentig kwam het snellere internet. Daar ben ik toen een televisie en radiokanaal gestart. Ik zit nu op www.net2.news. Daar zend ik 24/7 dancewave uit, dat is erg populair nu. Ad random muziek. Het loopt via een u-bocht met de Verenigde Staten, dus geen gedoe met Buma/Stemra. Tussen de muziek door praten, doe ik niet meer. Ik heb er veel jongere luisteraars, die willen alleen muziek horen zonder geklets. Ik heb een tijdje terug een dure camera gekocht, wat ik daarmee film komt ook op de eigen server te staan. Het is een dure hobby ja, ik had een dikke auto voor de deur kunnen hebben, maar al het geld wat ik over hou, gaat hierin zitten. Ik spaar nu voor een reisje naar New York. Via internet heb ik daar drie jaar geleden Jane leren kennen. Een leuke vriendin. Ze wil nog niet naar Nederland komen, omdat ze ook nog met drie kinderen zit, dus ga ik haar daar maar eens opzoeken.’
Tekst: Michiel van de Loo
Foto’s: Dave van Brenk